معنی خواص سوره طه

حل جدول

خواص سوره طه

سوره مبارکه ی طه، بیستمین سوره قرآن است که مکی و 135 آیه دارد.
در فضیلت این سوره از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم نقل شده: «به کسی که سوره طه را قرائت کند، در روز قیامت ثواب همه مهاجران و انصار اعطا می شود». (1)
همچنین از ایشان روایت شده که فرمودند: «خداوند تعالی دو هزار سال پیش از آفرینش حضرت آدم علیه السلام، سوره «یس و طه» را قرائت فرمود، هنگامی که فرشتگان الهی آن را شنیدند گفتند: خوشا به حال امتی که این سوره ها بر آنها نازل شده است و خوشا به حال کسانی که این سوره ها را درون خود جای داده اند و خوشا به حال کسانی که زبانشان به تلاوت ایت سوره ها مترنم است. (2)
از اسحق بن عمار روایت شده که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «خواندن سوره طه را ترک نکنید زیرا خداوند ان را دوست می دارد و هرکس آن را بخواند او را نیز دوست خواهد داشت و هر که بخواندن آن مداومت کند خداوند در روز قیامت نامه عملش را به دست راست او دهد و از کردار او در اسلام حساب سخت نکشد و آنقدر به او پاداش عطا فرماید تا خشنود گردد.» (3)
آثار و برکات سوره طه
1) گرفتن جواب مثبت در خواستگاری
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: « هر کس سوره (طه) را بنویسد و در پارچه سبزی قرار داده و به خواستگاری برود، خواستگاری اش رد نمی شود و حاجتش برآورده می شود..» (4)
2) آسان شدن ازدواج
روایت از امام صادق علیه السلام: «هر کس که خواستگاری ندارد یا به خواستگاریش جواب نمی دهند سوره طه را بنویسد و بشوید و آب آن را بر صورت خود بریزد، خداوند ازدواجش را آسان می کند.» (5)
3) جهت برآورده شدن حاجات بزرگ
به جهت مطالب عظیم و بزرگ صد بار بگوید «طه» و یک بار سوره «قل هو الله احد» را بخواند و باز صد مرتبه بگوید «طه» و یک مرتبه سوره «قل هو الله » را بخواند تا هفت بار این را تکرار کند، همین که هفت مرتبه «توحید» و هشتصد بار«طه» تمام شد بعد از آن 17 بار سوره «قل هو الله احد» را تا آخر بخواند، خداوند مطلب و حاجت او را براورده می کند و بی شک عمل خواهد شد. این از مجربات است و آزموده شده است. (6)
4) ترس از دزدان و حیوانات درنده
نقل از امام موسی کاظم علیه السلام: هر کس در سفر باشد و از دزدان و حیوانات وحشی خوف و وحشت دارد، برای این کار بر گردن حیوانش «لا تخاف درکاً و لا تخشی» سوره طه را بنویسد، پس بدرستی که به اذن خداوند متعال ایمن می شود. (7)

5) بهبود بیماری های دهان
به جهت هر گونه در دهان آیات [5-1] را بنویسد و با خود دارد. (8)
پی نوشت:
(1) مجمع البیان، ج7، ص5
(2) الدر المنثور، ج4، ص288
(3) ثواب الاعمال، ص108
(4) تفسیرالبرهان، ج3، ص696
(5) همان
(6) کشکول ارومیه ای، ص312
(7) درمان با قرآن، ص59
(8) طب الائمه، ص37

سوره طه

سوره کلیم، سوره موسی

ختم سوره طه

هر کس این سوره را بعد از اذان صبح و قبل از طلوع آفتاب بخواند، رزق او فراخ شود و از جایی که گمان نداشته باشد، خدا برای او روزی برساند. و اگر در هنگام طلوع آفتاب بخواند، روزی تازه به او رسد.

خواص سوره نسا

سوره نساء، چهارمین سوره و از سوره‌های مدنی قرآن که در جزء چهارم تا ششم قرار دارد. این سوره را نساء نامیده‌اند چون بیشتر احکام فقهیِ مربوط به زنان در این سوره آمده است. سوره نساء بیشتر درباره احکام زناشویی و ارث سخن می‌گوید و در میان آنها به احکام نماز، جهاد و شهادت می‌پردازد. همچنین در این سوره مطالبی به صورت خلاصه درباره اهل کتاب و سرگذشت پیشینیان آمده و خداوند درباره منافقان هشدار داده است. از آیات مشهور سوره نساء آیه ۵۹ است که به آیه اولی الامر شهرت دارد و به اطاعت از «اولی الامر» دستور می‌دهد. بنابر احادیث، مراد از «اولی الامر» امامان شیعه هستند. از دیگر آیات مشهور این سوره، آیه تیمم و آیه محارم است. درباره سوره نساء از جمله از پیامبر (ص) نقل شده است هر کس این سوره را قرائت کند، مانند آن است که بر همه مؤمنانی که میراثی بر جای گذاشته‌اند، صدقه داده و پاداشی همانند آزاد کردن بنده به او داه خواهد شد و از شرک به دور است و در مشیت الهی، از کسانی خواهد بود که خداوند از آنها در گذشته است. ابى بن کعب از پیامبر گرامى نقل کرده است که: «هر کس این سوره را قرائت کند گویى به هر مؤمنى که پس از وى بیاید، میراثى صدقه داده و اجر او به اندازه کسى است که: بنده‌اى را بخرد و آزاد کند و از شرک، برى می‌شود و در مشیت الهى از کسانى است که از خطاى آنها چشم‌پوشى شده». عیاشى نیز به اسناد خود از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل کرده است که: «هر کس سوره نساء را در روزهاى جمعه بخواند، از فشار قبر ایمن خواهد بود».

طه

از سوره های قرآن

فرهنگ فارسی آزاد

طه

طه، نام سوره 20 قرآن که مکیّه است و 135 آیه دارد،

لغت نامه دهخدا

طه

طه. [طا ها] (اِخ) ابن محمد البیقونی. رجوع به «عمر» (الشیخ طه البیقونی) در معجم المطبوعات ج 2 ستون 1223 شود.

طه. [طا ها] (اِخ) نام سوره ٔ بیستم از قرآن کریم. شماره ٔ آیات آن یکصدوسی و پنج و نزول آن در مکه ٔ معظمه و قبل از سوره ٔ انبیاء و پس از سوره ٔ مریم واقع است.
طه اسم فعل است، یعنی آرام کن. یا به معنی «یا رجل» است به لغت حبشیه. (منتهی الارب) (آنندراج). و من قراء طه باشباع الفتحتین، فحرفان عنده من الهجاء. (منتهی الارب).
کوفیان طه را آیتی شمردند، و دیگران نشمردند. ابوعمرو بفتح طا و اماله ٔ «ها» خواند، و حمزه و کسایی و خلف و ابوبکر الاعشی و عبدالرحمن، به اماله ٔ هر دو طِه ِ خواندند. اهل شام و مدینه بین بین خواندند هر دو، و باقی قراء به تفخیم هر دو. و عیسی بن عمر در شاذ برعکس قرائت ابوعمرو خواند و حسن بصری در شاذ خواند طَه ْ، به اسکان الهاء و گفت تفسیرش آن باشد که: ای مرد. مفسران در معنیش خلاف کرده اند، عبداﷲ عباس گفت قسم است به نامی از نام های خدای تعالی که به او قسم کرد و مجاهد و حسن بصری و عطا و ضحاک گفتند: معنی این کلمه آن است که: یا رجل، ای مردا. عکرمه گفت هو بلسان الحبشه یا رجل. سعید جبیر گفت به نبطی هم این معنی دارد. سدی و ابامالک گفتند: یا فلان. کلبی گفت بلغت عک «یا رجل » باشد. قال:
ان السفاهه طه فی خلایقکم
لاقدس اﷲ ارواح الملاعین.
و قال آخر:
هتفت بطه فی القتال فلم یجب
فحقت لعمری ان یکون صوائلا.
مقاتل گفت معنی طه آن است که طاء الارض بقدمیک. و گفت سبب آن بود که رسول علیه السلام در نماز یک پای برگرفتی و بر یک پای بایستادی تا رنج بیش بودی و ثواب بیشتر، خدای تعالی این آیت فرستاد و گفت: هر دو پای بر زمین نه. محمدبن کعب القرظی گفت: خدای تعالی قسم کرد به طول و هدایتش و مقسم علیه که جواب قسم است، قوله: ماانزلنا علیک القرآن َ لتشقی. جعفربن محمد الصادق علیه السلام گفت: طه طهارت اهل بیت رسول است. آنگه این آیت برخواند: انما یرید اﷲ لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً. (تفسیر ابوالفتوح رازی سوره ٔ 33 (الاحزاب) از آیه ٔ 33). هندوشاه نخجوانی در نعت خاتم الانبیاء صلواه اﷲ و سلامه علیه گفته:
پیشوای دو جهان قافله سالار وجود
کوست مقصود ز یاسین و مراد از طه.
هندوشاه نخجوانی.
|| کنایه از آل رسول (ص) است. آل طه. رجوع به آل طه شود. || پیغمبر اسلام (ص):
کید حسود بدنسب با چون تو شاه دین طلب
خاریست جفت بولهب در راه طه ریخته.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی 392).

طه. [طا ها] (اِخ) ابن ابراهیم الاربلی. صاحب فوات الوفیات در ذیل نام وی به ایراد دو بیت ازاشعار او بسنده کرده و گوید «من شعره »:
دع النجوم لطرقی یعیش بها
و انهض بعزم صحیح ایها الملک
ان النبی و اصحاب النبی نهوا
عن النجوم و قدعاینت ما ملکوا.
(از فوات الوفیات ج 2 ص 195).

طه. [طاها] (اِخ) ابن محمد الدمیاطی. وی در سابق مصحح چاپخانه ٔ بولاق بوده و بسال 1325 هَ. ق. وفات یافته است. او راست کتابی به نام «کفایه المستکفی من الفن الصرفی » و این کتاب منظوم است و بسال 1311 هَ. ق. در بولاق به طبع رسیده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1223).

طه. [طا ها] (اِخ) (افندی) انور. وی صرّاف محکمه ٔ ملّی اسکندریه بود. او راست مختصری لطیف و تألیفی عالی در قواعد چهار عمل اصلی علم حساب برای دبستان های ملی و به صورت پرسش و پاسخ است و به سال 1307 هَ. ق. در مصر چاپ گردیده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1223).

خواص

خواص. [خ َوْاص ص] (اِخ) ابراهیم. از بزرگان صوفی است. رجوع به ابراهیم خواص شود.